Τα προβλήματα με τα αιμοφόρα αγγεία είναι ένα αρκετά συχνό φαινόμενο και γίνονται όλο και πιο συχνά στη σύγχρονη κοινωνία. Στις μέρες μας οι κιρσοί των άκρων δεν διαγιγνώσκονται μόνο σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας. Η ασθένεια επηρεάζει νέους και ακόμη και παιδιά.
Ποια είναι τα συμπτώματα των κιρσών στα πόδια, τα χέρια και άλλα μέρη του σώματος; Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε τα πρώτα σημάδια της νόσου. Η αποτελεσματικότητα όλων των περαιτέρω θεραπειών εξαρτάται από την έγκαιρη διάγνωση.
Αυτό το άρθρο είναι αφιερωμένο στα συμπτώματα των κιρσών στα πόδια και σε άλλα μέρη του σώματος. Θα μιλήσουμε επίσης για τις αιτίες των ασθενειών και τα απαραίτητα προληπτικά μέτρα για την πρόληψη της ανάπτυξης της παθολογικής διαδικασίας. Και φυσικά φροντίζουμε επίσης όλες τις πιθανές μεθόδους για τη θεραπεία των κιρσών στα πόδια, τα χέρια ή άλλα όργανα.
Πιστεύεται ότι αυτή η ασθένεια επηρεάζει μόνο τα άκρα του ανθρώπινου σώματος. Ωστόσο, αυτό δεν είναι αλήθεια. Πρόσφατα, οι γιατροί διαγιγνώσκουν ολοένα και περισσότερο κιρσούς της λεκάνης στις γυναίκες. Παθολογίες εντοπίζονται επίσης στις φλέβες του οισοφάγου και άλλων εσωτερικών οργάνων. Πώς αναγνωρίζετε και αντιμετωπίζετε τέτοιες ανωμαλίες; Ας μάθουμε.
Ορισμός της ασθένειας
Προτού μπορέσετε να μάθετε ποια είναι η ασθένεια, είναι απαραίτητο να λάβετε γενικές πληροφορίες σχετικά με τη δομή του ανθρώπινου κυκλοφορικού συστήματος.
Όπως γνωρίζετε, το αίμα κυκλοφορεί στο σώμα μας μέσω των αγγείων. Οι αρτηρίες είναι αγγεία μέσω των οποίων το αίμα ρέει από την καρδιά σε διάφορα όργανα και ιστούς. Οι φλέβες είναι επίσης αγγεία, αλλά το αίμα ρέει μέσω αυτών προς την αντίθετη κατεύθυνση - από τα όργανα και τους ιστούς στην καρδιά.
Για να διασφαλιστεί ότι αυτή η διαδικασία συμβαίνει στη σωστή κατεύθυνση, υπάρχουν μονόδρομες βαλβίδες σε κάθε φλέβα. Εξασφαλίζουν την απαραίτητη κυκλοφορία του αίματος προς τη σωστή κατεύθυνση. Τι άλλο μπορεί να επιτευχθεί με τέτοιες βαλβίδες; Το αίμα δεν μαζεύεται σε ένα μέρος, αλλά κυκλοφορεί και εμπλουτίζει το σώμα.
Οι κιρσοί χαρακτηρίζονται από βλάβες στις ενδαγγειακές βαλβίδες ή ακόμα και πλήρη απουσία τους. Ως αποτέλεσμα, η γενική ροή του αίματος διαταράσσεται και συσσωρεύεται στον τόπο όπου ανιχνεύεται η παθολογία. Αυτό προκαλεί αύξηση του όγκου των φλεβών και ανώμαλη επέκταση.
Υπάρχουν διάφοροι τύποι φλεβών στο σώμα μας - επιφανειακές (βρίσκονται αμέσως κάτω από το δέρμα), βαθιές (κρυμμένες βαθιά στον μυϊκό ιστό) και επικοινωνιακές (συνδέοντας τους δύο πρώτους τύπους).
Οι κιρσοί διαγιγνώσκονται συχνότερα σε επιφανειακές φλέβες, για παράδειγμα στα πόδια στα γόνατα, τις γάμπες ή τους μηρούς. Ωστόσο, η ασθένεια μπορεί επίσης να επηρεάσει αγγεία στην περιοχή της πυέλου ή του ορθού.
Κάτω άκρα
Αρχικά, ας δώσουμε προσοχή στους κιρσούς των κάτω άκρων. Εξωτερικά, η ασθένεια εκδηλώνεται με τη μορφή μωβ, μπλε ή γαλαζοπράσινων φλεβών κάτω από το δέρμα που κατσαρώνουν και προεξέχουν προς τα έξω. Παρόμοιες εμφανίσεις μπορείτε να δείτε στην παρακάτω φωτογραφία.
Αιτίες κιρσών στα πόδια
Η κύρια αιτία της νόσου, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, είναι οι παθολογικές διεργασίες που συμβαίνουν στα ίδια τα αιμοφόρα αγγεία. Τι θα μπορούσε να προκαλέσει τέτοιες αλλαγές;
Ένα από τα κύρια αίτια της νόσου είναι η κληρονομική προδιάθεση για παραμόρφωση των φλεβών. Η υπερβολική καταπόνηση των ποδιών μπορεί επίσης να έχει αρνητική επίδραση στα αιμοφόρα αγγεία, για παράδειγμα εάν ένα άτομο στέκεται συνεχώς ή περπατά λόγω της επαγγελματικής του δραστηριότητας. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι δάσκαλοι, οι αθλητές και οι κομμωτές έχουν προδιάθεση σε αυτή την ασθένεια.
Άλλοι αρνητικοί παράγοντες που επηρεάζουν την ελαστικότητα των αιμοφόρων αγγείων περιλαμβάνουν την παχυσαρκία, τις ορμονικές αλλαγές και τις καρδιαγγειακές παθήσεις (π.χ. θρόμβωση).
Μην ξεχνάτε τις κακές συνήθειες που έχουν αρνητική επίδραση όχι μόνο στις φλέβες, αλλά σε ολόκληρο το σώμα. Είναι σαφές ότι το κάπνισμα και η κατάχρηση αλκοόλ μπορεί σίγουρα να προκαλέσει την ανάπτυξη μιας παθολογικής διαδικασίας στα αιμοφόρα αγγεία.
Συχνά η ανάπτυξη της νόσου μπορεί να πυροδοτηθεί από την εγκυμοσύνη, η οποία ασκεί πολύ άγχος και πίεση σε ολόκληρο το σώμα της γυναίκας. Επιπλέον, η μεταφορά ενός μωρού επηρεάζει το ορμονικό υπόβαθρο της μέλλουσας μητέρας, το οποίο μπορεί επίσης να οδηγήσει σε παθολογικές διεργασίες στο κυκλοφορικό σύστημα. Ωστόσο, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η ίδια η εγκυμοσύνη δεν είναι η αιτία των κιρσών. Η μεταφορά ενός εμβρύου μπορεί να είναι ο λόγος ή ένας από τους λόγους για την εκδήλωση της νόσου.
Δεν είναι μυστικό ότι η ασθένεια διαγιγνώσκεται συχνότερα σε γυναίκες και αυτό δεν σχετίζεται πάντα με εγκυμοσύνη ή ορμονικές αλλαγές. Το να φοράτε άβολα παπούτσια (πολύ στενά ή με πολύ ψηλά τακούνια) είναι μια άλλη κύρια αιτία ανάπτυξης κιρσών των κάτω άκρων.
Ένας σημαντικός παράγοντας στην ανάπτυξη μη φυσιολογικής διαστολής των αιμοφόρων αγγείων μπορεί να είναι διάφορες βλάβες στις φλέβες. Αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν τραυματισμούς ή φλεγμονώδεις διεργασίες στα αγγεία καθώς και σχηματισμό θρόμβων αίματος.
Πώς μπορεί να εντοπιστεί έγκαιρα η νόσος ώστε να ξεκινήσει έγκαιρα και ποιοτικά η θεραπεία; Ας μάθουμε.
Λεπτομέρειες για τα συμπτώματα
Το πρώτο κιόλας σημάδι ενός προβλήματος είναι ο πόνος στα πόδια, στο σημείο όπου παρουσιάστηκε η διαταραχή της βαλβίδας. Είναι επίσης πολύ σημαντικό να δίνετε προσοχή σε δυσάρεστες αισθήσεις στα κάτω άκρα, σαν να ήταν βαρύ το πόδι. Αυτή η αίσθηση είναι ένα σημαντικό σημάδι αγγειακής παραμόρφωσης.
Η μη φυσιολογική διόγκωση των φλεβών είναι ένα άλλο σημάδι της ανάπτυξης της παθολογίας. Οι σκούρες μοβ φλέβες εμφανίζονται κάτω από το δέρμα, κυματίζοντας και πρήξιμο.
Το δέρμα στην περιοχή του προσβεβλημένου αγγείου ξηραίνεται, μπορεί να ξεφλουδίσει και να σκουρύνει, να φαγούρα και να φαγούρα. Στη θέση ανάπτυξης της παθολογικής διαδικασίας, σχηματίζεται οίδημα, το δέρμα διογκώνεται ή διογκώνεται.
Εάν δεν δώσετε έγκαιρα προσοχή σε αυτά τα συμπτώματα, τα συμπτώματα μπορεί να επιδεινωθούν. Εμφανίζονται κράμπες και σχηματίζονται ανοιχτά έλκη στην περιοχή των κιρσών, τα οποία μπορεί να αιμορραγούν και να προκαλέσουν πόνο. Υπάρχει πιθανότητα μόλυνσης σε πληγές, γι' αυτό θα πρέπει να επισκεφτείτε γιατρό το συντομότερο δυνατό για να μην περιπλέκετε την ήδη δύσκολη κατάσταση.
Αναγνώριση της νόσου
Τι θα πουν στο νοσοκομείο; Πιθανότατα, ένας ειδικός θα σας παραπέμψει για τις απαραίτητες εξετάσεις για τη διάγνωση της νόσου και τον αποκλεισμό άλλων πιθανών ασθενειών.
Το πιο σημαντικό διαγνωστικό βήμα είναι η φυσική εξέταση του ασθενούς. Ο ασθενής καλείται να σταθεί, να καθίσει και να κουνήσει τα πόδια του. Η διάγνωση γίνεται με βάση μια εξωτερική εξέταση.
Μετά από αυτό, ο γιατρός μπορεί να συστήσει ένα υπερηχογράφημα Doppler, το οποίο μπορεί να εξετάσει τη ροή του αίματος και να ανιχνεύσει θρόμβο αίματος, εάν υπάρχει.
Ένα αγγειόγραμμα μπορεί επίσης να συνταγογραφηθεί από ειδικό. Κατά τη διάρκεια αυτής της μελέτης, μια συγκεκριμένη χρωστική ουσία εγχέεται στη φλέβα, με αποτέλεσμα η δομή των αγγείων και οι παθολογικές τους αλλαγές να είναι καθαρά ορατές στην ακτινογραφία.
Γενικές αρχές ανάκτησης
Είναι δυνατόν να θεραπεύσετε τους κιρσούς στο σπίτι; Ναι, ειδικά στα αρχικά στάδια της νόσου.
Το πρώτο πράγμα που θα σας συμβουλεύσει ο γιατρός είναι να προσαρμόσετε το βάρος και το πρόγραμμα διατροφής σας. Δηλαδή, εάν ένας ασθενής έχει περιττά κιλά, θα πρέπει να ακολουθήσει ειδική δίαιτα για να ομαλοποιήσει το σωματικό του βάρος. Εάν το βάρος του ασθενούς είναι φυσιολογικό, πρέπει και πάλι να προσέχει τη διατροφή του και να αποφεύγει τις λιπαρές και αλμυρές τροφές, που έχουν αρνητική επίδραση στα αιμοφόρα αγγεία και μπορεί να προκαλέσουν και παχυσαρκία.
Επιπλέον, μια θεραπευτική δίαιτα μπορεί να περιλαμβάνει την αποφυγή του δυνατού καφέ (και μερικές φορές ακόμη και του τσαγιού), των καπνιστών και των κονσερβοποιημένων τροφίμων. Τα αλκοολούχα ποτά είναι επίσης 100% αντένδειξη για άτομα με κιρσούς. Είναι πολύ σημαντικό να τρώτε περισσότερα λαχανικά και φρούτα (συμπεριλαμβανομένων των φρεσκοστυμμένων χυμών), δημητριακά και σόγια. Και φυσικά, μην ξεχνάτε το πράσινο. Ο μαϊντανός, ο άνηθος και το μαρούλι θα σας βοηθήσουν να αντιμετωπίσετε οποιαδήποτε ασθένεια!
Ο γιατρός σας μπορεί επίσης να σας συνταγογραφήσει να φοράτε ρούχα συμπίεσης, όπως κάλτσες ή ακόμα και καλσόν.
Πολλοί άνδρες μπορεί να έχουν ανησυχίες για μια τόσο ασυνήθιστη θεραπεία για τους κιρσούς στα πόδια. Ωστόσο, δεν πρέπει να εμπλακείτε σε αυτό το πρόβλημα. Τα ενδύματα συμπίεσης είναι μια ευρέως χρησιμοποιούμενη μέθοδος για τη θεραπεία αγγειακών παθήσεων των κάτω άκρων. Η συνετή χρήση του όχι μόνο ανακουφίζει από δυσάρεστα συμπτώματα και πόνο, αλλά βοηθά και στην πρόληψη της εξέλιξης της νόσου. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ένα τέτοιο ρούχο συνιστάται στον ασθενή για μόνιμη χρήση σε όλη του τη ζωή. Πολύ συχνά, στις έγκυες γυναίκες συνταγογραφούνται κάλτσες συμπίεσης για να ανακουφίσουν την κατάστασή τους κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, όταν το σώμα δεν μπορεί να βοηθηθεί με άλλους τρόπους.
Η ουσία αυτού του θεραπευτικού εσωρούχου είναι ότι συμπιέζει το πόδι στην περιοχή του αστραγάλου, αποδυναμώνοντας σταδιακά την επίδραση στο δέρμα του ποδιού. Αυτό διεγείρει τη σωστή κυκλοφορία του αίματος στην καρδιά.
Σήμερα κυκλοφορούν διάφορες κάλτσες συμπίεσης και καλσόν που διαφέρουν όχι μόνο σε μέγεθος αλλά και ως προς τον βαθμό συμπίεσης (πίεση που εφαρμόζεται στο πόδι).
Ένας άλλος τρόπος αντιμετώπισης των κιρσών είναι η συνταγογράφηση ειδικών ασκήσεων για τα πόδια. Ο ειδικός συνιστά στον ασθενή ορισμένες ασκήσεις που βοηθούν στην ομαλοποίηση της κυκλοφορίας του αίματος στα άκρα.
Ας περάσουμε στη θεραπεία με φάρμακα
Για την καταπολέμηση της νόσου, μπορούν να συνταγογραφηθούν ειδικές αλοιφές και από του στόματος φάρμακα, σκοπός των οποίων είναι η αραίωση του αίματος και η βελτίωση της κυκλοφορίας του. Επιπλέον, τέτοια φάρμακα μπορούν να ενισχύσουν τα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων, να μειώσουν τη φλεγμονή και να ανακουφίσουν τον πόνο.
Τις περισσότερες φορές, οι γιατροί συνταγογραφούν φλεβοτονικά (ή βενοτονικά φάρμακα). Βελτιώνουν τη λεμφική παροχέτευση, ενισχύουν τα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων, τους δίνουν ελαστικότητα και μειώνουν τη διαπερατότητα των τριχοειδών.
Στον ασθενή μπορεί επίσης να συνταγογραφηθούν αντιαιμοπεταλιακά φάρμακα, τα οποία διαλύουν τους θρόμβους αίματος και βελτιώνουν τη ροή του αίματος αναστέλλοντας τη συσσώρευση αιμοπεταλίων και καταστέλλοντας την προσκόλλησή τους.
Κατά τη διάρκεια μιας έξαρσης της νόσου, είναι πολύ σημαντικό να λαμβάνετε φάρμακα που εμποδίζουν την πήξη του αίματος. Για το σκοπό αυτό, ο θεράπων ιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει φάρμακα με βάση την ηπαρίνη ή τα παράγωγά της.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, είναι καλύτερο να χρησιμοποιείτε μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
Και φυσικά δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τις αλοιφές. Τοπικά φάρμακα προσφέρονται σε μεγάλες ποσότητες στη φαρμακολογική αγορά.
Πιο ριζικές θεραπείες
Οι μέθοδοι που περιγράφονται παραπάνω δεν οδηγούν πάντα στο επιθυμητό αποτέλεσμα.
Σε τέτοιες περιπτώσεις, ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει μη επεμβατικές θεραπευτικές επιλογές. Τι περιέχουν; Ας συζητήσουμε κάθε μέθοδο.
Θεραπεία με λέιζερ
Μία από τις πιο ήπιες μεθόδους αντιμετώπισης των κιρσών είναι η εφαρμογή λέιζερ στην επιφάνεια της επιδερμίδας. Μια μικρή λάμψη φωτός που φωτίζει τα τοιχώματα της φλέβας προάγει την ανάπτυξη σκλήρυνσης, προκαλώντας την εξαφάνιση της προσβεβλημένης φλέβας σαν να είχε αφαιρεθεί.
Η ενδοφλέβια φωτοπηξία με λέιζερ είναι μια άλλη διαδικασία που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία των κιρσών. Ωστόσο, μια μικρή τομή γίνεται σε ένα σημείο ακριβώς πάνω ή ακριβώς κάτω από την προσβεβλημένη φλέβα. Στη συνέχεια εισάγεται ένας καθετήρας στο αγγείο και στέλνεται υπερηχογράφημα. Το φαινόμενο λέιζερ διαρκεί περίπου ένα λεπτό, μετά το οποίο ο ασθενής αισθάνεται μια θερμότητα στην περιοχή της προσβεβλημένης φλέβας, η οποία εξαφανίζεται μετά από ορισμένο χρόνο και γίνεται μέρος του συνδετικού ιστού.
Δεδομένου ότι ο ασθενής λαμβάνει τοπική αναισθησία πριν από τη διαδικασία, δεν αισθάνεται απολύτως τίποτα. Μετά τη χειραγώγηση, μπορεί να υπάρχει αίσθημα βάρους στα κάτω άκρα και μώλωπες. Ωστόσο, αυτό δεν επηρεάζει τη φάση αποκατάστασης. Ο ασθενής μπορεί να πάει στη δουλειά του και να πραγματοποιήσει τις συνήθεις δραστηριότητές του την επόμενη μέρα.
Ραδιοσυχνότητες
Εκτός από το λέιζερ, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και η μέθοδος κατάλυσης, η οποία πραγματοποιείται σχεδόν ανάλογα με την πήξη με λέιζερ που περιγράφηκε παραπάνω. Η μόνη διαφορά είναι ο εξοπλισμός που χρησιμοποιείται. Αντί για λέιζερ, ο ειδικός χρησιμοποιεί ενέργεια ραδιοσυχνοτήτων που εισέρχεται στο προσβεβλημένο αγγείο μέσω καθετήρα, θερμαίνοντάς το μέχρι να καταρρεύσουν τα τοιχώματα της φλέβας και να κλείσει. Το αίμα στη συνέχεια κατευθύνεται σε διαφορετική κατεύθυνση - σε ένα υγιές αγγείο.
Χειρουργική επέμβαση
Το προσβεβλημένο αγγείο αφαιρείται πλήρως ή μερικώς. Η χειρουργική επέμβαση για κιρσούς συνταγογραφείται μόνο ως έσχατη λύση όταν άλλες μέθοδοι θεραπείας έχουν αποτύχει. Για την καταπολέμηση των κιρσών, οι χειρουργοί χρησιμοποιούν διάφορες χειρουργικές τεχνικές. Μερικές από αυτές παρατίθενται παρακάτω:
- Σταυροεκτομή.
- Εξαγωγή φλέβας.
- Μινιφλεκτομή.
- Ενδοσκόπηση.
Η ουσία αυτών των χειρισμών συνοψίζεται στο εξής: γίνονται μικρές τομές στο πόδι σε διάφορα σημεία (συνήθως κάτω και πάνω από την πληγείσα περιοχή), μετά από την οποία ένα εύκαμπτο λεπτό σύρμα εισάγεται στο αγγείο, το οποίο αφαιρεί την πάσχουσα φλέβα. Αυτές οι επεμβάσεις εκτελούνται αρκετά συχνά και είναι σχεδόν πάντα χωρίς επιπλοκές, αν και ενέχουν ορισμένους κινδύνους και ενοχλήσεις.
Για παράδειγμα, τέτοιες χειρουργικές επεμβάσεις πραγματοποιούνται υπό αναισθησία (γενική ή ραχιαία αναισθησία). Η χρήση αναισθησίας μπορεί να προκαλέσει αλλεργικές αντιδράσεις στα φάρμακα που χρησιμοποιούνται, αιμορραγία και αναπνευστικά προβλήματα.
Άλλοι αρνητικοί παράγοντες που μπορεί να εμφανιστούν μετά την επέμβαση περιλαμβάνουν την πιθανότητα μόλυνσης, μώλωπες και πρήξιμο στην πληγείσα περιοχή, νευρική βλάβη, ερεθισμό των φλεβών ή σχηματισμό θρόμβων αίματος στα αγγεία. Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι η χειρουργική επέμβαση δεν αποτελεί εγγύηση ότι δεν θα εμφανιστεί υποτροπή στο μέλλον.
Η μετεγχειρητική περίοδος δεν διαρκεί πολύ. Μέσα σε μία έως δύο ημέρες, ο ασθενής μπορεί να ξεκινήσει τις καθημερινές του εργασίες. Συνιστάται να φορά ρούχα συμπίεσης για μια εβδομάδα.
Σκληροθεραπεία
Αυτή είναι μια από τις μεθόδους θεραπείας για τους κιρσούς που θα πρέπει επίσης να δοθεί προσοχή και μπορεί να πραγματοποιηθεί απευθείας στο ιατρείο χωρίς νοσηλεία. Κατά τη διάρκεια του χειρισμού, ένα ειδικό χημικό διάλυμα εγχέεται στην πάσχουσα φλέβα, το οποίο έχει ερεθιστική δράση, προκαλώντας πάχυνση και κλείσιμο της φλέβας. Το αίμα στη συνέχεια κυκλοφορεί μέσω υγιών αγγείων.
Αυτή η διαδικασία εφαρμόζεται όταν επηρεάζεται μια μικρή φλέβα στην περιοχή του γόνατος. Η σκληροθεραπεία συνήθως συνδυάζεται με άλλες μεθόδους για τη θεραπεία των κιρσών.
Διάφορα φάρμακα χρησιμοποιούνται ως χημικά διαλύματα. Μετά τη διαδικασία, ο ασθενής πρέπει να φοράει συμπιεστικούς επιδέσμους εμποτισμένους με παράγοντα σκληροθεραπείας. Η διάρκεια φθοράς καθορίζεται ξεχωριστά από τον θεράποντα ιατρό.
Οι παρενέργειες τέτοιων ενέσεων περιλαμβάνουν τις ακόλουθες αρνητικές εκδηλώσεις:
- Η εμφάνιση θρόμβων αίματος σε άλλα αγγεία των κάτω άκρων.
- Πονοκέφαλο.
- Επώδυνες αισθήσεις στο κάτω μέρος της πλάτης.
- Προσωρινή όραση.
- λιποθυμία.
- Ερεθισμός της επιδερμίδας γύρω από το σημείο της ένεσης.
Ωστόσο, οι περισσότεροι ασθενείς ανέχονται καλά τη σκληροθεραπεία. Εάν ληφθούν υπόψη οι αντενδείξεις και ο χειρισμός πραγματοποιηθεί σωστά, είναι εγγυημένο ένα θετικό αποτέλεσμα στη θεραπεία των κιρσών.
Κουτί πρώτων βοηθειών για άτομα
Είναι δυνατόν να θεραπεύσει μια ασθένεια με εναλλακτική ιατρική; Σε ορισμένες περιπτώσεις - ναι, ειδικά όταν πρόκειται για τις πρωτογενείς εκδηλώσεις της νόσου και η θεραπεία πραγματοποιείται με μεθόδους της γιαγιάς με τη συγκατάθεση του θεράποντος ιατρού.
Λοιπόν, ποια συστατικά πρέπει να αποθηκεύσετε για να ξεκινήσετε την αποτελεσματική θεραπεία της παθολογίας; Πρώτα απ 'όλα, ας πάρουμε μηλόξυδο. Ανακατέψτε δύο κουταλάκια του γλυκού από το προϊόν σε ένα ποτήρι νερό, προσθέστε λίγο μέλι και πιείτε το το πρωί με άδειο στομάχι.
Το μηλόξυδο μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί τοπικά σε μορφή τρίψιμο αφού το διαλυθεί σε νερό (αναλογία 1 προς 10). Τρίψτε απαλά την πληγείσα περιοχή το βράδυ - τα δυσάρεστα συμπτώματα πρέπει να υποχωρήσουν το πρωί.
Το βάμμα κάστανου χρησιμοποιείται πολύ συχνά κατά των κιρσών. Για να το κάνετε αυτό, συλλέξτε όμορφα και άθικτα φρούτα και αλέστε τα μέσω ενός μύλου κρέατος. Στη συνέχεια, πενήντα γραμμάρια πρώτης ύλης χύνονται σε ένα μπουκάλι βότκας μισού λίτρου και αφήνονται σε σκοτεινό μέρος για δύο εβδομάδες. Μετά από αυτό, το βάμμα φιλτράρεται και λαμβάνεται από το στόμα, τριάντα έως σαράντα σταγόνες ανά κουταλιά της σούπας νερό, τρεις ή τέσσερις φορές την ημέρα μισή ώρα πριν από τα γεύματα. Η διάρκεια μιας τέτοιας θεραπείας είναι ένας μήνας. Στη συνέχεια, κάντε ένα διάλειμμα δύο εβδομάδων και επαναλάβετε τη θεραπεία ξανά εάν χρειάζεται.
Αυτό το βάμμα μπορεί επίσης να τρίβεται στην πληγείσα περιοχή τη νύχτα.
Μια αρχαία μέθοδος εξάλειψης των κιρσών είναι η χρήση βδέλλων. Το πόση ιρουδοθεραπεία είναι απαραίτητη σε κάθε μεμονωμένη περίπτωση επαφίεται στον ασθενή και τον γιατρό του.
Ως εκ τούτου, έχουμε δώσει αρκετή προσοχή στους κιρσούς των κάτω άκρων. Τώρα ας μιλήσουμε για άλλους τύπους ασθενειών.
Πυελικά αγγεία
Αυτή η παθολογία μπορεί πολύ εύκολα να συγχέεται με γυναικολογικά παράπονα στις γυναίκες.
Οι κιρσοί στην περιοχή της πυέλου μπορούν να θεωρηθούν ως ορμονικές διαταραχές, ασθένειες του ουροποιογεννητικού συστήματος ή ακόμη και ως συνηθισμένη ριζίτιδα. Ωστόσο, είναι πολύ σημαντικό να εντοπιστεί η ασθένεια όσο το δυνατόν νωρίτερα. Οι κιρσοί στην περιοχή της πυέλου στις γυναίκες μπορεί να οδηγήσουν σε δυσλειτουργία των ωοθηκών και ολόκληρου του κυκλοφορικού συστήματος.
Ποιες είναι οι αιτίες αυτού του οικείου πόνου;
Προκλητές ασθενειών
Οι κύριοι λόγοι για την ανάπτυξη της νόσου περιλαμβάνουν μια δύσκολη εγκυμοσύνη, τακτική έντονη σωματική δραστηριότητα, καθιστική ζωή, ορισμένες γυναικολογικές παθήσεις, μακροχρόνια χρήση ορμονικών φαρμάκων, δυσαρέσκεια με τη σεξουαλική ζωή και ούτω καθεξής. Τις περισσότερες φορές, οι κιρσοί των πυελικών φλεβών εμφανίζονται σε φόντο αυξημένης ποσότητας οιστρογόνων. Και φυσικά, μην ξεχνάτε ότι το υπερβολικό βάρος και οι κακές συνήθειες δεν βελτιώνουν την κατάσταση, αλλά μόνο την επιδεινώνουν.
Πώς αναγνωρίζετε μια τέτοια ασθένεια;
Αυτό το σημαντικό σύμπτωμα
Αρχικά, οι κιρσοί στην περιοχή της πυέλου εκδηλώνονται με πόνο ποικίλης έντασης, ο οποίος επιδεινώνεται μετά ή κατά τη σεξουαλική επαφή, τη σωματική δραστηριότητα ή την παρατεταμένη παραμονή στην ίδια θέση. Η ασθένεια χαρακτηρίζεται επίσης από αιμορραγία, συχνοουρία, που συνοδεύεται από πόνο, οίδημα, ερυθρότητα του αιδοίου ή του περίνεου, κάψιμο ή κνησμό στην περιοχή αυτή.
Λίγα λόγια για τη θεραπεία
Πώς να εξαλείψετε την παθολογική επέκταση των πυελικών φλεβών; Πρώτα απ 'όλα, πρέπει να επικοινωνήσετε με έναν ειδικό. Μπορεί να συστήσει να φοράτε ρούχα συμπίεσης και ειδική γυμναστική (αυτές είναι γνωστές ασκήσεις που εκτελούνται σε ύπτια θέση - "σημύδα", "ψαλίδι" και "ποδήλατο").
Μεταξύ των λαϊκών μεθόδων, τα αφεψήματα από πικραλίδα ή ρίζα chaga, καθώς και τα βάμματα κάστανου, έχουν αποδειχθεί τα πιο αποτελεσματικά.
Τι μπορεί να ειπωθεί για έναν άλλο τύπο κιρσών - την παθολογία του γαστρεντερικού σωλήνα;
Πεπτικά όργανα
Οι κιρσοί του οισοφάγου δεν θεωρούνται πολύ συχνή ασθένεια. Τις περισσότερες φορές η ασθένεια είναι συνοδό σύμπτωμα μιας πιο σοβαρής ασθένειας.
Γιατί εμφανίζεται μια τέτοια παθολογία και πώς να την προσδιορίσετε;
Συνοπτικά για τα αίτια και τα συμπτώματα
Οι κύριες αιτίες διεύρυνσης των φλεβών του οισοφάγου είναι η συμφόρηση στα ηπατικά αγγεία που προκαλείται από θρόμβωση ή κίρρωση. Αυτή η παθολογία διαγιγνώσκεται συχνότερα σε άνδρες, καθώς και σε ασθενείς με σοβαρές χρόνιες παθήσεις, ειδικά σε ασθενείς άνω των πενήντα ετών. Πώς αναγνωρίζετε την ασθένεια;
Οι κιρσοί του οισοφάγου είναι συνήθως ασυμπτωματικοί και εκδηλώνονται με σπάνιες κρίσεις καούρας, αίσθημα βάρους στο στομάχι, δυσκολία στην κατάποση και ρέψιμο. Μερικές φορές οι ασθενείς μπορεί να έχουν εξωτερικά σημάδια μιας παθολογικής διαδικασίας - προεξοχή αιμοφόρων αγγείων και φλεβών στο μπροστινό τοίχωμα της κοιλιάς (κοιλιακή κοιλότητα).
Τις περισσότερες φορές, η ασθένεια διαγιγνώσκεται κατά τη διάρκεια μιας κρίσης, όταν δηλαδή το τοίχωμα μιας φλέβας σπάει και εμφανίζεται αιμορραγία. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η αιμορραγία συνοδεύεται από έμετο (με αίμα), χαμηλή αρτηριακή πίεση, γενική αδυναμία, αυξημένο καρδιακό ρυθμό και αιματηρές εκκρίσεις (ή ακαθαρσίες) στα κόπρανα.
Εάν εμφανιστούν τέτοια συμπτώματα, πρέπει οπωσδήποτε να κάνετε μια εξέταση αίματος και μια ακτινογραφία (με την εισαγωγή ειδικών διαλυμάτων αντίθεσης).
Θεραπεία παθολογίας του οισοφάγου
Τις περισσότερες φορές, η θεραπεία αυτής της ασθένειας πραγματοποιείται στη μονάδα εντατικής θεραπείας. Εάν υπάρχει αιμορραγία, το πρώτο καθήκον των γιατρών είναι να απαλλαγούν από αυτήν. Για το σκοπό αυτό, μπορούν να χρησιμοποιηθούν στυπτικά, κολλοειδή διαλύματα και αιμοστατικοί παράγοντες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι γιατροί συνιστούν μετάγγιση αίματος ή των κύριων συστατικών του (ή υποκατάστατων αίματος).
Εάν οι μέθοδοι που αναφέρονται παραπάνω δεν φέρουν αποτελέσματα, μπορεί να είναι σκόπιμο για τους ειδικούς να κάνουν χειρουργική επέμβαση ή σκλήρυνση του οισοφάγου. Μετά την ανάρρωση, ο ασθενής πρέπει να ακολουθεί μια αρκετά αυστηρή δίαιτα για το υπόλοιπο της ζωής του. Η σωστή διατροφή περιλαμβάνει την κοινή χρήση γευμάτων, την αποφυγή λιπαρών, καπνιστών, αλμυρών και τηγανητών τροφίμων, εξαίρεση ζεστών ή πολύ κρύων φαγητών κ.λπ.
πρόληψη
Είναι γνωστό ότι η ασθένεια είναι πιο εύκολο να προληφθεί παρά να θεραπευτεί. Ποια μέτρα πρέπει να ληφθούν για να αποφευχθεί η εμφάνιση παθολογικής διαδικασίας στις φλέβες;
Πρώτα απ 'όλα - ένας υγιεινός τρόπος ζωής! Μια λογική διατροφή, μέτρια σωματική δραστηριότητα, εγκατάλειψη κακών συνηθειών, φορώντας άνετα παπούτσια και ρούχα - όλα αυτά θα βοηθήσουν όχι μόνο να βελτιώσετε την ευημερία σας, αλλά και να αποφύγετε πολλές σοβαρές ασθένειες. Υγεία να έχεις!